شبی در شهر بازی

شکوفه ی سیب من ؛

آخه من چی بگم از شیرینی هات... از عسل بودنت...فدات شم که هر روز عاشقترمون می کنی.

و ما هر روز هزاران مرتبه بابت داشتنت خدا رو شکر می کنیم.

مدتها بود که تو فکر بودیم یه شب ببریمت شهر بازی و بالاخره قسمت شد و دیشب بعد از افطار رفتیم به

سمت شهر بازی و شما هم تو راه حسابی خوشحال بودی.....

اول از همه 3 بار سوار ماشین شدی .....بار اول من و بابا می ترسیدیم سوارت کنیم

و با یه دختر کوچولو سوار شدی ولی حرفه ای که شدی دورهای بعدی خودت سوار می شدی

و کلی برامون دست تکون می دادی...

تایمش که تموم میشد هی می گفتی : ماشیش...ماشیش...

بعدش هم قطار و هوهو چی چی کردنهای شما :))  :

بعد از اون قو .... چون کوچولو بودی با یه خانوم کوچولوی دیگه سوارت کردن که حسابی

ازش خوشت اومده بود و همه اش حواست به ایشون بود :

آخرش که خواستیم بیایم خونه دوباره خواستی سوار ماشین بشی و بابا دو بار دیگه سوارت کرد

ولی بازم رضایت ندادی ....دوباره برگشتیم برای بار آخر سوارت کنیم که دیگه تعطیل شده بود

و کسی دیگه اونجا نبود بجز ما :))))

مسئولش که گریه هات رو دید باز هم سوارت کرد و پرونده ی شهر بازی اون شب هم به پایان رسید..

باران و دور آخر ؛ تنها و یکه تاز ؛ :

دوستت داریم ؛ باران بی همتای ما ؛