یک روز در پیک نیک

بی همتای مامانی؛

جمعه رفتیم پیک نیک..خیلی خوش گذشت...

کلی شیطنت کردی و دل از همه بردی ..

از وقتی از تبریز برگشتیم کلی شیطون شدی و همه اش راه میری و خرابکاری می کنی..

هیچ جوری نمیشه کنترلت کرد..

پیک نیک هم که رفته بودیم همه اش دوست داشتی راه بری..

دو تا دست کوچولوت رو می گرفتیم و شما بدو بدو میکردی..

باران عزیزم؛وجودت آرامش وجود همه مون شده..واقعا شدی دلخوشی همه ما..

این روزا شیطنتات شیرینتر و پررنگتر شده..و واقعا نمیدونم چقدر میخوای ازمون دل ببری!!!!

ما که همینجوری شیفته اتیم...عاشقتیم...سینه چاکتیم..

فدات بشه مادرت....از خدا میخوام حافظ همیشگیت باشه گل من...

باران و پیک نیک: