دخترک ناخوش احوال من

دخترک نازم؛

جمعه هفته پیش که از خواب بیدار شدم دیدم تموم بدنت کهیر زده

و سر و صورتت کاملا قرمز شده و باد کرده...

خدا میدونه چه حالی بهم دست داد...

مطمئن بودم که حساسیت به شربت انتی بیوتیک دادی...

از اونجایی که بابا سر کار بود من و مامان جون فوری شما رو بردیم بیمارستان کودکان

و اونجا با دیدن عکس ریه هات و کهیرهای بدنت تصمیم گرفتن شما رو بستری کنن...

همونجور که دنبال کارهای بستریت بودم اشک می ریختم

و دعا میکردم هیچ مادری حال اون لحظه منو نداشته باشه...

5 روز تمام من و شما بیمارستان بودیم و دوست ندارم  با تعریف از اون روزها

دوباره یاد مریضی و بی حالی شما بیفتم...

خدا می دونه چقدر اذیت شدی...

هر روز رگ گیری و آزمایش و گریه ها و بی تابی های شما که با دیدن همه

خانومهای سفید پوش تبدیل به جیغ میشد.

با اینکه چند روزه مرخص شدیم ولی همچنان معده ات ضعیف شده و مدام بالا میاری..

امیدوارم هرچه زودتر خوب خوب بشی و شیطونیات رو شروع کنی..

این روزا واقعا دل و دماغ هیچ کاری رو ندارم...

تصمیم دارم حالت که خوب خوب شد این پست رو حذف کنم تا دیگه این روزا از ذهنمون پاک بشه..

پ.ن:تشکر ویژه از مامان جون و پدر جون و عمو جون باران که توی این 5 روز لحظه ای باران رو تنها نذاشتن

و کلی به بابا و مامان و باران روحیه دادن..

پ.ن: از همه خاله های نی نی سایتی که مدام جویای حال باران من بودن

و هستن تشکر می کنم...امیدوارم کوچولوهاتون همیشه سلامت و شاد باشن...

بزودی با خبرهای خوب برمیگردیم...برامون دعا کنید...